Takk fyrir, en ég svík mig sjálfur

Ég hef svikið lit. Minn eigin lit. Eiginlega sjálfan mig.

Er horfinn frá gamla blogginu sem ég hamraði saman í endalausar aldaraðir og kominn hingað.

Adios gamla blogg, ég þarfnast þín ekki lengur. 

Allir þínir undirflokkar og aukasjálf, auglýsingaborðar og ....nei, ég læt ekki bjóða mér þetta lengur og stúta þér. 

Skýt þig af færi. 

Þyrfti að læra hvernig eigi að gera tenglalista svo ég geti sett tengill á gamla meistaraverkið. Svona eins og um náinn ættingja sé að ræða. Dauðann karl.  Aska bloggsins er í krukku en innihaldið heldur áfram að lifa.

Í minningu HTML.

Ég mun ætíð minnast þín. 

Amen.